CASA HOULPOCH je stara kolonijalna jukatekanska kuća s kraja prošlog veka koja je dobila ime po zmiji iz regiona koja je redovno „posećivala” ruševine imanja.
Iza svoje kolonijalne fasade, ova kuća ima četiri spavaće sobe i garsonjeru, ukupne površine 315 kvadratnih metara.
Po ulasku u hodnik dočekuje nas stara lampa od livenog gvožđa (veoma uobičajena u gradskim kućama iz devetnaestog veka) koja visi sa originalnih metalnih greda koje zajedno sa belim drvenim gredama krase visoke plafone rezidencije.
Dnevna soba, u pastelnim tonovima, ima moderan i ležeran nameštaj od Artesana, koji integriše zelenilo i umetnička dela Galerije Urbana Blanki, kao što je razigrani Timoteo na centralnom stolu i slika Pedra Frideberga iznad sofe, koja kruniše prostor.
„Tepih” od sivih pločica okružen je antiknim belim podom koji spaja kuhinju i trpezariju kroz troja stara kolonijalna vrata koja su ponovo korišćena, kako su pronađena, čuvajući svoj karakter i istorijsku vrednost.
Kuhinja, sa završnim obradama od pločica u obliku paste i belog kvarca, ima reinterpretaciju starih jukatekanskih napa iznad peći. Viseće lampe, delo Akokue Studija, harmonizuju prostor i integrišu se u drveni nameštaj kao što su tzalam klupe i trpezarijski sto, koji su doneti iz Mozambika, zemlje u kojoj su holandski vlasnici živeli pre nego što su se naselili na poluostrvu Jukatan.
Trpezarija je povezana sa terasom kliznim staklenim vratima, stvarajući osećaj prostranosti i jasnoće gde vizuelni efekti izlaze na spoljašnjost. Upravo u ovaj prostor gde se kroz dekoraciju i nameštaj spajaju tri kulture sa kojima se vlasnici identifikuju, sto, njegov središnji deo i bubanj, doneti su iz Mozambika, kao i šare na tkanini koja prekriva dve stolice u Utrehtu od Holandskog dizajnera i arhitekte Gerrit Rietvelta. Na sofi se nalazi slika meksičkog umetnika Fernanda Andrijačija, a na suprotnoj strani se kao dekorativni element ističe kravlja glava ukrašena perlama Huichol umetnika tik iznad tradicionalnog holandskog bicikla u bojama Prinsenvlaga.
U centralnom dvorištu, chukum bazen okružuje kamene ostatke stare kolonijalne strukture gde veliko drvo stvara spektakularnu igru svetlosti i senke sa svojim lišćem, stvarajući savršenu atmosferu za kuhinju na otvorenom.
Javni i privatni delovi kuće simbolično su povezani obodom ograde koja se poigrava sa dve različite teksture, s jedne strane, u donjem delu imamo originalnu zidanu ciglu, a u gornjem delu novi zid završen čukumom, koji povezuje prošlost sa sadašnjošću.
Volumetrija zadnjeg dela imanja glasi kao totalno remetilački dizajn iz istorijskog dela rezidencije gde stepenice do drugog nivoa (gde se nalaze dve sobe i terasa) služe kao vizuelna osa i kao skulpturalni element, postajući obeležje njegove arhitekture za njenu dinamiku.
„Vijuganje“ kojim počinju stepenice Casa Houlpoch uzima kao inspiraciju milenijumsko stepenište drevnog hrama Kukulkan (Pernata zmija i bog u mitologiji Maja) u Čičen Ici, gde se na svakoj ravnodnevici može posmatrati kao božanstvo (formirano zbog efekata svetlosti i senke koja se stvara), spušta se sa gornjeg dela hrama.
Sa mnogo jednostavnijim dizajnom, glavna spavaća soba na prvom nivou ima uzglavlje napravljeno od paste pločica na kojima počiva slika Neon Caron. Pogled iz kreveta, bekstvo u spoljašnjost zahvaljujući upotrebi kliznih staklenih vrata na dva suprotna kraja prostora, prvi sa pogledom na unutrašnju baštu, a drugi sa pogledom na bazen.
U Casa Houlpoch nastojimo da poštujemo i spasemo istorijske vrednosti jukatekanske kolonijalne arhitekture, kombinujući ih sa savremenim detaljima i volumenima; i uz dobnost današnjeg života, na reinterpretativan, čist i trezan način, stvarajući različite atmosfere za opuštanje i uživanje na otvorenom u toploj klimi poluostrva.